Daarbij komt dat Mees al sinds maandag aan de dunne is. Arme kleine, om de twee uur een nieuwe luier en zulke verschrikkelijke rode billetjes... Inprincipe had hij nergens last van, doktersadvies: beetje extra water in de fles. Zoiets als babynorit bestaat niet. Maar woensdagavond was Mees toch erg huilerig voor zijn doen. En toen gingen we de nacht in. Jeeeetje wat duurde die nacht lang... Om de twee uur een schone luier, want meneer houdt niet van slapen in een vieze broek. Maar toen was Mees het ook zat. Hij had pijn in z'n billen en nog veel meer pijn in z'n buikje. Ontroostbaar was hij. Slaapdronken als we inmiddels waren gaven we hem een extra fles. Nu zal hij vast lekker door slapen tot morgenochtend. Ja toedeloe, niet dus. Om vijf uur was er geen houden meer aan, zo verdrietig was Mees. Dan maar lekker bij papa en mama tussenin. Lekker tegen elkaar aan vielen Mees en Rob in slaap. Ja, die mannen wel, maar ik slaap toch niet heel relaxed naast die kleine. Je bent alert op iedere ademhaling, beweging en geluidje.
In m'n vorige blog schreef ik over m'n after-zwangerschap-yoga klasje en dat deze op zaterdagochtend gegeven werd. Foutje, de les was donderdagochtend. Ja precies, na die verschrikkelijke nacht! Oh en ja het lesje begint om negen uur. Echter moest ik er al om half negen zijn voor een intake. Ik moest mezelf m'n bed uit sleuren. Sporten is al niet m'n favoriet, laat staan na een toch-al-weinig-energie-gebroken-nacht. Wat een straf!
Ik werd pas een kwartier laten geholpen. Shit, had ik mooi nog een kwartiertje langer kunnen blijven liggen. Maar ik moet zeggen, het was het zeker waard. Tijdens de intake nam ze uitgebreid de bevalling en de persoonlijke klachten door. Ook wordt er een echo gemaakt van je rug, buik en bekkenspieren + stand. Op basis daarvan wordt een training samengesteld, welke je met andere mama's (die allemaal hun eigen programma volgen) in groepsverband kunt doen. Dus ook nog gezellig!
Eenmaal thuis gekomen was Mees nog steeds niet opgeknapt. Dan toch maar even langs de dokter. Voor het eerst met Mees eigelijk, stiekem best spannend. Maar die kleine vond het weer eens prima. Hij stal de show toen de dokter aan z'n buikje ging voelen. Zo gezellig vond hij het bij de dokter. Zoals ik al zei, geen babynorit maar wel even een monster nemen van z'n poep.
Nou ik hoefde niet lang te wachten. Hij lag lekker even met z'n blote billetjes op de bank (op een groot kleed, plas en poep vrij) want dat helpt tegen rode billetjes. Nog geen twee seconde draai ik me om en plast hij alles onder, en natuurlijk precies naast het kleed. Ik pak Mees snel op om te zorgen dat hij niet nog meer troep maakt. En je raadt het al, daar ging hij... Aan de dunne... Op m'n broek! Op m'n bank! Op het kleed! Ach, het maakte het poep scheppen wel lekker makkelijk, ik kon het zo overal afschrapen. Heerlijk.
Nu vijf dagen later is hij nog steeds aan de dunne. We hebben er een pak Pampers doorheen gejaagd, en m'n nieuwe bijnaam is mama poep. Straks even ontspannen bij vrienden eten. Joost pingde net of ik een wijntje lustte bij het eten. Oh ja hoor Joost, doe maar een fles. Ik ben er aan toe!
Wil je deze blog volgen? Vul dan links op de pagina je mailadres in bij 'follow by e-mail' Vind je dit een leuk bericht? Deel 'm dan door op onderstaande linkjes te klikken!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten